“جهان امروز: تغییر واقعیات؟” موضوع اجلاس رسانه‌ای اوراسیا ۲۰۱۹، سوال بزرگی را مطرح می‌کند. این اجلاس که در روزهای ۲۲تا ۲۴ ماه مه در آلماتی، قزاقستان، برگزار شد، به کاوش در عمق مسائلی کلیدی پرداخت که امروزه رسانه‌ها با آنها مواجه هستند.
اکنون این اجلاس گفتمان بین‌المللی، در شانزدهمین سال تاسیس خود، بیش از ۶۰۰ نماینده از ۴۲ کشور را برای گفت‌وگو در سطح بین‌المللی، الهام بخشیدن و مطرح کردن ایده‌های جدید گرد هم آورد. قزاقستان به علت موقعیت منحصر به فرد خود در لبه‌ی قاره آسیا، اروپا و منطقه پسا-شوروی، نقش یک پل طبیعی را میان شرق و غرب بازی می‌کند. با گرد هم آوردن سیاستمداران، روزنامه‌نگاران و متخصصان از تمامی این مناطق، اجلاس رسانه‌ای اوراسیا نقش مهمی در مطرح کردن کشور ایفا کرد. ترویج شناخت و درک متقابل در ورای مرزهای فرهنگی و منطقهای، انگیزه اصلی کتر داریگا نظربایف در زمان تاسیس اجلاس در سال ۲۰۰۲ بود.
این اجلاس واهمه‌ای از جنجال نداشت: استیو بنن، استراتژیست سابق کمپین انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده، دونالد ترامپ، برای بحث پیرامون موازنه قدرت جهانی روی صحنه حاضر شد. مارک سیگل، مدیر کمیته ملی حزب دموکرات ایالات متحده از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷ و جورج گلووی، سیاست‌مدار بریتانیایی و عضو سابق پارلمان، بنن را همراهی کردند.
مسئله‌ی کلیدی اجلاس امسال در قزاقستان، مسئله مربوط به ضدّیت با جهانی‌سازی، عدم توازن قدرت، و فقدان اعتماد بود. در آسیای مرکزی، قزاقستان و کشورهای همسایه آن، همچنان از به اشتراک گذاشتن منابع خود برای سود مشترک، از ائتلاف منطقهای خود سود می‌برند. قزاقستان دوشادوش همسایگان خود قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان، برای ارتقاء بهره‌وری نیروی انسانی، سیاست‌های ضد فساد، اداره امور عمومی، آموزش، و گردشگری تلاش می‌کند. قزاقستان به عنوان یک مرکز اصلی، متعهد به توسعه تجارت منطقهای و پیش بردن ارتباطات حمل و نقل، و بهبود شرایط برای تجارت و سرمایه‌گذاری بین‌المللی شده است. این اجلاس چگونگی ایجاد یک اتحادیه با هدف افزایش رشد اقتصادهای منطقهای را به نحو عمیق‌تری بررسی می‌کند.
البته در غرب گرایش به سمتی دیگر است: کشورها به‌جای متحد کردن نیروها، از همکاری بین‌المللی عقب نشینی می‌کنند. ایالات متحده با اقداماتی نظیر خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و توافق تغییرات اقلیمی پاریس، گرایشات انزواطلبانه‌ای را نشان داده است، حال آنکه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برگزیت) همچنان اوضاع اروپا را متلاطم می‌کند. این اجلاس پیرامون چگونگی انعکاس بین‌المللی این رویدادها و اینکه چگونه رسانه‌ها می‌توانند بحث‌های سالم و دقیقی در این رابطه برگزار کنند را مورد بحث و بررسی قرار داد. آیا عصر جهانی‌سازی پایان یافته است؟ هم چنان که ما با این بحران اخیر جهانی مواجه هستیم، چشم انداز پیش روی ما چیست؟
اجلاس رسانه‌ای اوراسیا فضایی برای شنیده شدن دیدگاه‌های مخالف است در گفتمانی سالم، با مشارکت مخاطبان که تحت مدیریت مجریان حرفه‌ای تلویزیون برگزار می‌شود. جان دِفتریوس، روزنامه‌نگار و گوینده خبر در کانال خبری CNN ایالات متحده، و غیدا فخری، مجری تلویزیون ملی ترکیه TRT و برنامه قطری به نام گفتمان دوحه، هر دو تخصص رسانه‌ای خود را به میدان آورند.
گرایشات اقتصادی، تهدیدهای زیست محیطی و آینده قانونی کردن ماری‌جوانا همه مورد بحث قرار گرفت – در این گفتمان، هیچ موضوعی آنقدر پرمناقشه نبود. آیا وبلاگ نویسی و رسانه اجتماعی یک راه جدید و مهیج به مردم ارائه می‌کند تا خارج از ساختار سنتی رسانه‌ای ارتباط برقرار کنند، یا می‌تواند به شکل خطرناکی امکان انتشار اطلاعات نادرست را فراهم کند؟ آیا هوش مصنوعی یک تهدید اساسی برای آینده بشر است، یا اینکه مزایای آن از خطراتش بیشتر است؟ همزمان با تغییر سریع جهان، مردم و کشورها به دنبال الگوهای جدیدی هستند تا در شناخت آن تغییرات به ما کمک کنند.
طی این سالها، بیش از ۱۵۰۰ نماینده از رسانه‌های جهانی شامل بلومبرگ، بی بی سی، یورونیوز، آسوشیتدپرس، سی ان ان، الجزیره، نیویورک تایمز، رویترز و راشا تودی در اجلاس رسانه ای اوراسیا شرکت کرده‌اند. قزاقستان پلی است برای مردمی که ممکن است به طور معمول یکدیگر را به صورت رو در رو نبینند، اما بدین صورت می‌توانند با یکدیگر دیدار کنند و زمینه مشترک بیابند. همچنین بر پایه این باور اساسی که گرد هم جمع شدن و گفتگو کردن راهی است که ما با کمک آن خود را از پیش‌فرض‌هایمان رها کرده و کلیشه‌ها را در هم می‌شکنیم. به این صورت، هدف اجلاس رسانه‌ای اوراسیا این است که جایی باشد برای کشف راه‌های جدید اندیشیدن و نگریستن به جهان از زاویه‌ای دیگر.
